Speech - tentoonstelling Okwagaanana

Op 12 mei ontving ik een bericht in mailbox, een vierde pijler organisatie is opzoek naar een fotograaf om foto's te nemen van hun project. Het is een bericht van Annelien de dochter van Frieda, verantwoordelijke van Okwagaanana, met de vraag of ik interesse heb in een project in Namwendwa, Oeganda. Ik heb sympathiseer onmiddellijk met Annelien omdat ze een authentiek verhaal brengt.

Aangekomen in Kamuli kom ik aan in hotel waar ik de enige klant ben. Ik bestel iets om te eten, hongerig als ik was na een lange tocht. Ik stel me de vraag moet ik echt weer zo ver komen voor een authentiek verhaal? Als 's avonds Frieda, Leen en Jo op bezoek komen in mijn hotel, trek mijn twijfel weg en krijg ik vertrouwen.

De eerste dag kom ik in contact met Steven Mubiro, hij is een zeer integer man en staat met beide voeten op de grond. Het wordt mij snel duidelijk dat zijn vriendschap voor Frieda oprecht is en dat er sinds 2002 veel is opgebouwd. Steven doet zijn visie uit de doeken voor de boerenbeweging; de verschillende projecten als model gebruiken voor de rest van Oeganda. Hij vertelt dat ze in het opleidingscentrum verschillende technieken onderwijzen om boeren hun voedselproductie te verhogen. Dat er technieken van accumulatie van geld zoals de tontine worden gebruikt om boeren aan financiële middelen te helpen om hun landbouw en veeteelt te verbeteren. Allemaal projecten die het wel en wee van de boeren verbeteren.

Bij het bezoek van de projecten merk ik de passie voor het milieu van Frieda op, ze vraagt naar de namen van de planten en hoe de boeren deze gebruiken om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Ze krijgt enorm veel begrip van de mensen en iedereen staat klaar voor haar. Zij is ook zeer begaan met het leven van de mensen in Namwendwa. Het is precies of ze op vriendenbezoek gaat haar relatie met de inwoners van Namwendwa is authentiek. De authenticiteit is de kracht van haar engagement. Er zijn geen hiërarchische relaties, ze behandelt iedereen als haar gelijke, iets dat ik opmerk door mijn vele reizen in het buitenland dat niet iedereen gegeven is.

Steven Mubiru is eigenlijk de grote leider van het project hij heeft de visie, maar grote mannen hebben nood aan sterke partners. Frieda is zijn partner die hem de nodige ondersteuning geeft om zijn project te realiseren. Frieda kan dit doen omwille van haar uitgebreid netwerk in België die zij heeft kunnen engageren om Steven de nodige speelruimte te geven voor het realiseren van zijn projecten. De impact van dit project is duidelijk zichtbaar, bijdragen vanuit België hebben echt het verschil kunnen maken. Er staan twee scholen om u tegen te zeggen, waar steeds meer kinderen worden onderwezen en die ook sinds kort erkend is door de staat, zodat kinderen hun staatsexamen kunnen afleggen waarvoor zij vroeger ver moesten reizen. Er is een gemeenschapsgevoel ontstaan bij de vrouwen van de vrouwenbeweging, zij helpen elkaar bij het verbeteren van hun oogst. De kennis die ze hebben op gedaan bij in de opleidingsschool worden ook stelselmatig toegepast en je ziet hoe ze een akker zo effectief mogelijk gebruiken. Je wordt geconfronteerd met traditionele  landbouw die wordt gecombineerd met de nieuwste technieken.


Mijn conclusie is dat dit een project is dat gedragen wordt door de lokale gemeenschap, met wederzijds respect wordt er een harmonieuze samenwerking gerealiseerd. Het project is voldoende gedragen door de bevolking en Frieda heeft veel meer bijdraagt dan doneren.

---