Dit boek vertelt mijn leven in het buitenland als fotograaf en journalist tot mijn 32 jaar. Ik meng een persoonlijk verhaal met artikels die ik schreef. De reden hiervoor is om mijn journalistiek werk te bundelen, omdat dit verspreid ligt over verschillende sites en om er een persoonlijke insteek aan te geven.
Ik zie het als een sleutelmoment omdat ik drie werelddelen leerde kennen voor mijn 30ste. Ik kan niet zeggen dat ik alle landen van die werelddelen bezocht, maar ik heb toch wel lange tijd verbleven in enkele landen om de cultuur, geschiedenis en de taal op te snuiven.
Ik bracht steeds verslag uit van mijn reizen in het Zuiden. De schrijftaal van mijn artikels was Nederlands. De reden waarom ik in het Nederlands schrijf is omdat ik geloof dat wereldnieuws ook in het Nederlands gebracht moet worden.
Dit boek bestaat uit drie delen, opgedeeld volgens werelddeel. Ik begin met Latijns-Amerika, omdat ik in Argentinië mijn achttiende verjaardag vierde en omdat daar mijn politiek bewustzijn werd gekneed. Het eerste hoofdstuk van het eerste deel bestaat dus uit mijn uitwisselingsjaar naar Argentinië. Het tweede hoofdstuk over mijn studies geneeskunde en mijn flirten met de jongerenbeweging van de PVDA+, nl. Comac. Daarna vertel ik in hoofdstukken 3 en 4 over respectievelijk mijn stage in Guatemala, waarvan ik mijn dagboek breng en mijn reis naar Haïti samen met de 54ste grootste ngo ter wereld.
Vervolgens keer ik terug in de tijd en vertel ik over mijn leven post-comac in het Midden-Oosten als student Arabisch, lid van Animo, de jongerenbeweging van de sp.a, en als zelfverklaarde revolutionair tijdens de Arabische lente. Dit zijn de eerste twee hoofdstukken. Daarna vertel ik over mijn onderzoek in Brazilië rond de Syrische vluchtelingen aldaar en in hoofdstuk vier over een onafgewerkt project in Libanon, waar er in de toekomst misschien nog iets van terecht gaat komen.
Daarna spring ik naar een nieuw werelddeel en dat is Subsaharaans-Afrika, ik vertel over mijn tijd in Gabon in het eerste hoofdstuk. Daarna vertel ik over mijn leven als fotojournalist voor de ngo wereld en in het derde hoofdstuk als fotograaf voor het Vlaams-Afrikaans Huis in de Matongé in Brussel. Om te eindigen met een hoofdstuk over de kindheksen in de DRCongo, waar ik uitgebreid onderzoek naar deed. Daarna vertel ik over de Congolezen in Brazilië.
Hopelijk overtuigt het u voldoende om het boek tot het einde te lezen en de evolutie te zien van mijn werk.