WILLEMJAN VANDENPLAS
  • HOME
  • PHOTOGRAPHER
    • EVENTS
    • TRAVEL
    • Party
    • ASSIGNMENTS
    • PUBLICATIONS
    • EXPOSITIONS
  • Blogger
    • Writer >
      • Dagboek van een Wereldburger
    • REVIEWER
    • LATIN AMERICA
    • CENTRAL AFRICA
    • MENA
    • EUROPE
    • ASIA
    • CARIBBEAN
    • REPUBLISHED
    • TRANSLATED
  • CONTACT

fotorepo preview: Een andere wereld is mogelijk (WSF 2013 Tunis)

3/31/2013

0 Comments

 
Foto
Francis Fukuyama stelde in '92 in zijn boek het einde van de geschiedenis dat het neoliberalisme overwonnen had. In 2001 gaf de mondiale civil society met het eerste Wereld Sociaal Forum (WSF) in Porto Alegre (Brazilië) weerwoord: een andere wereld is mogelijk!

In 2002 werd het opnieuw georganiseerd, met als gast presidentskandidaat Ignacio ”Lula” Da Silva. Toen hij president werd later dat jaar vertelde Lula dat hij de verkiezingen niet gewonnen zou hebben moest het WSF in 2001 de harten en de geesten van de Brazilianen niet ontgrendeld hebben. Ondertussen heeft Lula in Brazilië en ver daarbuiten voor verandering gezorgd. Het WSF heeft een onmeetbare impact op de wereld. Het is een proces dat mensen samenbrengt die ervaring uitwisselen die soms heel divers is. Van 26 maart tot 30 maart werd het WSF in Tunis gehouden. Fotograaf Willemjan Vandenplas was aanwezig op de slotdag toen al de grote organisaties al naar huis waren en de Tunesiërs terug wakker werden in een conservatief regime.

Foto
De Colombiaan Pedro Santana, Viva la Ciudadania, één van de oprichters van het WSF en lid van de internationale raad van het WSF. Santana: “ Het doel van het Forum is om het onzichtbare zichtbaar te maken. In Noord-Afrika hebben ze zich 7 jaar voorbereid op het forum om het onzichtbare, de stigmatisatie en de aanvallen op hun cultuur, zichtbaar te maken. Afrika was een verloren continent volgens de Washington Consensus. Het WSF in Nairobi, Senegal, Bamako en nu Tunis hebben het tegendeel bewezen.”
Foto
Dr Wael Albettrekhi, Palestijn van de nationale PLO delegatie en directeur generaal bij buitenlandse zaken van de PA (Palestijnse Authoriteit. Albethekhi: “ Het WSF is een open-space voor sociale organisaties waar wij onze rechten kunnen opeisen. Wij van de PLO eisen dat de Palestijnse staat herkend wordt, dit kreeg weerklank bij de meeste organisaties op het WSF. Wij willen dat “De Appartheid” stopt.” De sluitingsceremonie was een mars voor Palestina, op de dag van het land. Hier kwamen de verschillende organisaties samen en stapten samen naar de Palestijnse ambassade
Foto
Mamadou Saa, Mauritanië, Nationaal Forum voor de Rechten van de Mens. Saa: “Het forum is één van de weinige momenten waarop heel ons netwerk samenkomt. Het is nu de derde keer dat heel ons netwerk deel neemt. Het is belangrijk voor ons om hier gemeenschappelijke werkpunten te vinden. Dit is belangrijk voor onze coördinatie.”
Foto
De Braziliaan Eduard Carvalho verantwoordelijke voor sociale inclusie bij BNDES een Braziliaanse ontwikkelingsbank. Carvalho: “ Ik was aangenaam verrast door WSF in Tunis 2013. Het was vooral belangrijk voor de Tunesiërs. Voor andere landen was het belangrijk dat ze hun situatie en hun recente ontwikkelingen leerden kennen. Ik ben blij met de weg die we hier hebben gevolgd. Brazilië kan dienen als een voorbeeld voor de sociale ontwikkeling van Tunesië. We moeten de situatie verbeteren van de armste lagen van de bevolking. Wij hebben hier interessante uitwisselingen gehad met het Arabische volk.”

Foto
  1. Nadia, Fatima, Djegdjidiga, Djemiaa van SOS Disparus vertellen mij dat zij een organisatie hebben voor de rechten van vermiste burgers tijdens de burgeroorlog. Tot op heden weten ze nog niet waar hun kinderen zijn. “ Er zijn zo'n 8500 vermisten in Algerije, wij eisen dat de begraafplaats van onze kinderen, verwanten wordt vrijgegeven. Misschien leven ze nog, in ieder geval wij weten niet waar ze zijn en ze waren ook niet politiek actief. Op het WSF hebben veel mensen naar onze wroegingen geluisterd. Volgens de Algerijnse overheid zijn we illegaal, gelukkig helpen ze ons uit het buitenland”

Foto
  1. Ahmed Said, Soedan, asielzoeker in het Choucha vluchtelingenkamp aan de grens met Libië. Ahmed maakt deel uit van een groep Asielzoekers die het WSF aangrijpen om hun recht op politiek asiel te laten gelden. Said: “ Wij zijn Asielzoekers, geen vluchtelingen uit Libië. Onze resettlement procedure is geweigerd en wij krijgen geen Tunesische papieren. Wij zijn hier om onze stem internationaal te laten horen, WSF geeft ons hier de kans toe. Wij vluchten met 28 mensen het kamp uit, om hier te kunnen zijn. Eén van onze mensen is er niet geraakt omdat hij hard handig werd aangepakt door Tunesische militairen toen hij het kamp ontvluchte. Wij eisen internationale bescherming omdat we die hier niet krijgen, wij hebben daar recht op, deze situatie doet ons denken aan de slavernij van vroeger.”

Foto
  1. (Rechts) Mohd Jawad, onafhankelijke mensenrechten en milieu activist en muzikant, (Bahrein) ( http://vimeo.com/57642478 ). (Links) Ali Bazzaz, cartoonist van de Bahreinse Revolutie. Jawad: “ Bahrein wordt genegeerd door de internationale media, daarom ben ik hier om onze revolutie bekent te maken. Ik maakte speciaal voor het forum een liedje over Mohamed Bouazzizi het gaat als volgt: He gave gifts to the world, to make the Arab world free …. Over Bahrein maakte hij het volgende liedje: No lives remain just death and pain, that's what remains in Bahrein. The distroyers of Bahrein, this is what remains in Bahrein. Bazzaz: “ Ik toon in mijn cartoons dat we in Bahrein dringend nood hebben aan mensenrechten. Waarom hebben ze al zoveel mensen gedood? Waarom zitten er zoveel mensen in de gevangenis? Waarom blijft de internationale gemeenschap zo stil?” 

Foto
  1. Fawzi, Tunesiër, lid van de partij van de ondanks vermoorde Chokry Belaid en verantwoordelijke van de persdienst van de partij van geünificeerde democratische patrioten. Fawzi: “Het WSF is geslaagd, er was een goede uitwisseling van ideeën en ervaringen. We ontmoeten verschillende organisatie die strijden voor de sociale rechten op een vreedzame manier. We maakten echt deel uit van een global village. Wij zijn hier om de rechten van de armen en de onderdrukten te verdedigen. Wij staan dan ook volledig achter het model van de participatieve democratie.”

Foto
  1. Mohamed Lahzar Tayyeb, Tunesiër, association de développement équitable. Tayyeb: “ wij zijn hier met ons micro-project om arme mensen op een goedkope manier brood te laten maken. Wij hebben een over ontwikkeld op gas waarin we Tabouna (soort Tunesisch brood) kunnen maken. Wij willen vooral ons micro-project voorstellen als alternatief en onze organisatie beter internationaal integreren, wij hebben hier veel geleerd. 

Foto
  1. Amacodou Diouf, Voorzitter van Action Humaine, Senegalees. Diouf: “ Wij steunen vooral kleine initiatieven in hun strijd tegen de armoede. Wij delen de problemen van de landen rond de Mediterraanse Zee en wij hebben hier veel geleerd, we hebben meer dan 20 organisaties ontmoet en we blijven met hun discussiëren en plannen maken. Toch vonden we dat de organisatie van het WSF niet optimaal was, te informeel en veel logistieke problemen. Het is tijd dat het WSF wordt gereorganiseerd en transparanter wordt. Er is geen enkele opvolging van de activiteiten, als dit zo verder gaat dan gaan er veel organisaties afhaken. Er is ook meer tijd nodig om ideeën te kunnen uitwisselen, het is soms te overweldigend. 

Foto
  1. Hafnaoui Ghoul, Algerijnse mensenrechten activist. Ghoul: “ Ik kom op voor jobs voor Jongeren in Algerije. In 2004 werd ik 6 maanden gevangen gezet omdat ik actief mensen mobiliseerde. Samen met de organisatie “jongeren uit het zuiden voor justitie” organiseerde ik al betogingen in 7 provincies in Algerije. Hij hopen dat het beleid in verband met jeugdwerkloosheid veranderd. Wij zullen onze strijd verder zetten tot als onze eisen zijn ingewilligd.

Foto
  1. Ghaki Jalloul, voorzitter van de associatie voor de Berberse cultuur in Tunesië. Jalloul: “De politieke partijen die na de revolutie aan de macht zijn gekomen hebben de Berberse cultuur nog meer gestigmatiseerd. Toch was 2013 een goed jaar voor ons omdat we voor het eerst een feest konden organiseren voor het Berberse nieuwjaar op 13 januari. Vooral ook omdat het WSF plaats vond, dit was speciaal omdat het de eerste keer was dat de berbers van de Maghreb (Noord-Afrika) konden samenkomen. Wij gebruikten dit forum om onze eisen scherp te stellen. Wij willen geen onafhankelijkheid, maar culturele auto determinatie en de mogelijkheid om vrij te circuleren in Noord-Afrika. We focussen ons vooral op Marokko opdat ze daar de constitutionele rechten voor de Berbers zouden laten gelden.”          
0 Comments

29 octobre 2012, Plus de 100.000 réfugiés syriens au Liban

11/2/2012

0 Comments

 
Foto
Selon l’UNHCR, le Liban est le troisième pays du moyen orient à avoir plus de  100.000 réfugiés syriens. Le 22  octobre il y avait 101.283 réfugiés enregistrés ou en attente d’enregistrement sur le territoire Libanais. Cette dernière semaine 5500 réfugiés supplémentaires ont été enregistrés, ceci est moins que prévu à cause de la situation tendue au Liban. Plusieurs d’entre eux louent un appartement et survivent indépendamment. Si le conflit dure, plus de réfugiés seront obligés de se régulariser et de demander le soutiens du gouvernement Libanais, leurs économies étant épuisées. Beaucoup de réfugies ont des problèmes pour survivre avec le  peu de moyens qui leurs reste. Actuellement  il y a déjà 16.000 réfugiés qui doivent demander un soutien au gouvernement Libanais, aux ONG's et aux organisations internationales. Aujourd’hui à l’approche de l'hiver, les réfugiés ont vraiment besoin de plus d'aide humanitaire. 

La situation dans les pays voisins

La Turquie et la Jordanie sont les deux pays avec les plus grandes populations de réfugiés. Chacun en supporte plus de 100.000. D’autres pays avec des réfugies enregistrés sont l’Irak avec quelques 45.000 et l’Égypte avec quelques milliers, mais le gouvernement égyptien  parle de plus de  150.000 non-enregistres. Le total est donc de 358.000, mais les gouvernements  des pays voisins disent qu’ il y a plusieurs dizaines  de milliers qui ne sont pas enregistrés. 

Accueil des réfugiés en Belgique.

Le ministre des affaires étrangères Mr. Didier Reynders a proposé de réinstaller des réfugiés en Belgique. Mais Mr.Reynders a vite compris que les réfugiés n’en veulent pas. Dans les camps ils vivent au jour le jour et ils attendent le signal du possible retour au pays. Dans beaucoup de cas leur ville ou leur village n’est pas plus éloigné que de quelques dizaines  de kilomètres du camp. Les rares réfugiés qui  viennent en Belgique sont ceux dont les activités politiques sont devenues  trop dangereuses dans les pays voisins et  qui ont été contraints de quitter le moyen orient.

En septembre il y avait 73 demandes d'asile en Belgique.

Le total provisoire pour 2012 étant de 463.

En ce moment il y a plus ou moins 13.000 demandes d'asile en Europe. Si le conflit dure il sera nécessaire de réinstaller des réfugies en occident.
0 Comments

Het aantal Syrische vluchtelingen in Libanon overstijgt de 100.000 

10/26/2012

0 Comments

 
Picture
Volgens UNHCR is Libanon het derde land in de regio dat de kaap van 100.000 Syrische vluchtelingen overstijgd. Op 22 oktober waren er 101,283 geregistreerde en wachtende op registratie op het Libanese grondgebied. 

De situatie in Libanon

In Libanon hebben zich de laatste week 5500 Syrische vluchtelingen geregistreerd, dit is minder dan verwacht omwille van de gespannen situatie. Veel vluchtelingen huren een appartement en overleven zelfstandig. Hoe langer dat het conflict duurt, zullen er veel meer vluchtelingen zich genoodzaakt zien om zich te registreren en hulp aan te vragen van de Libanese overheid omdat hun spaargeld opgebruikt geraakt. Veel vluchtelingen hebben het dus moeilijk om de eindje aan elkaar te knopen, zij klagen de hoge prijzen voor levensmiddelen aan. Nu zijn er al 16.000 vluchtelingen die moeten beroep doen op de overheid, internationale organisaties en ngo's om te kunnen overleven. Met de winter die in aantocht is er dringend meer hulp nodig.

De situatie in de buurlanden

Turkije en Jordanië zijn de twee landen met de meeste vluchtelingen. De andere landen in de regio met een geregistreerde vluchtelingenpopulatie zijn Irak en Egypte, zo'n 45.000 in Irak en enkele duizenden in Egypte, maar de Egyptische overheid spreek van 150.000 niet geregistreerden. Het totaal in de regio is 358.000, maar de overheden van de buurlanden van Syrië zeggen dat er tienduizenden vluchtelingen zijn die nog niet geregistreerd zijn.

Opvang van vluchtelingen in België

Minister van Buitenlandse zaken Didier Reynders stelde een week geleden voor om Syrische vluchtelingen te hervestigen in België maar Reynders kwam snel tot de vaststelling dat ze dit niet willen. In de vluchtelingenkampen leven de vluchtelingen van dag tot dag en verwachten elk moment het bericht te ontvangen dat het regime is gevallen zodat ze terug kunnen keren naar hun dorp of stad. Vaak ligt dit maar op enkele tientallen kilometers van het kamp. Diegene die dan naar België komen zijn vooral Syriërs wiens politieke activiteiten te gevaarlijk werden in de buurlanden en moesten vertrekken naar het Westen. In september vroegen er 73 Syriërs asiel aan in België, in totaal 463 voor 2012. Op dit moment zijn er ongeveer 13000 asiel aanvragen van Syriërs in heel Europa, velen zijn dus activisten die hun activiteiten verder zetten in het Westen. Als de situatie echter langer gaat aanslepen, dan zal er hervestiging of resettlement nodig zijn van de vluchtelingen in de kampen.
0 Comments

Als Syrië de hel is, dan is Zatari het vage vuur

9/28/2012

0 Comments

 
Picture
Het Syrisch conflict woedt nu al 18 maanden en volgens sommige bronnen vielen er 30 000 doden , waarvan de overgrote meerderheid burgerslachtoffers. Elke dag verlaten ongeveer 3000 Syriërs hun land. Er wordt geschat  dat er 1000 naar Jordanië trekken, die worden ondergebracht in het Zatari vluchtelingenkamp en bij gastfamilies. Sinds het begin van het conflict zijn er ongeveer 300 000 ontheemden terwijl de VN aangeeft dat het tot 700 000 vluchtelingen kan  opvangen in de buurlanden Turkije, Libanon en Jordanië. Zijn de noden van de vluchtelingen veelzijdig, er bestaat geen wondermiddel dat de wonden van de burgeroorlog kan helen. Meer hulp is dringend nodig , het gaat niet om het groot aantal plaatsen voor mogelijke opvang, maar om de kwaliteit van die plaatsen.  

Als Arabisch sprekende freelance fotograaf kreeg ik toestemming van UNHCR Benelux om een fotoreportage te maken over het Zatari vluchtelingenkamp. Toen ik ter plaatse kwam dronken de volwassen thee en rookten ze sigaretten in hun tent.Ze waren  druk bezig met discussies over Syrië terwijl de kinderen speelden en nieuwsgierig naar de Europese bezoekers opkeken. Ondanks het feit dat de toestand redelijk normaal bleek, leek iedereen erg uitgeput: de kinderen hadden droge lippen, de volwassen bewogen amper en al spoedig kwamen de eerste mensen bedelen om water.Ze vertelden dat ze enkel warm water te drinken hadden. De temperatuur binnen het kamp liep op tot 40 graden  en dus warmde hun watervoorraad snel op. Nadat ik enkele portretten van de kinderen gemaakt had, werd me vooral de melancholische blik in hun ogen duidelijk, die ogen waren glazig. De vader van Mohammed, een van die kinderen , vertelde mij dat zijn zoon zijn eerste woordjes had gesproken toen er een hevig gevecht uitbrak rond zijn huis. Sindsdien heeft Mohammed nooit meer een woord gezegd. Voor andere kinderen is hun eerste woord “tank” in de plaats van bijvoorbeeld “Mama” of “Papa”.

De problemen in het kamp zijn tweezijdig: enerzijds heb je de uitputting en de oorlogstrauma’s van de vluchtelingen,  anderzijds heb je de moeilijke leefomstandigheden in het kamp. De vluchtelingen hebben weinig afleiding: er worden quasi geen activiteiten georganiseerd er is amper ontspanning  voor de kinderen. Daarenboven is het niet zeker of die kinderen naar school zullen kunnen gaan. Op hygiënisch vlak laat het kamp te wensen over en is er dus, ondanks de vaccinatiecampagne van de Jordaanse autoriteiten , een enorm risico op epidemieën . Ieder gezin krijgt 2 maal per dag een voedselpakket, maar voor grote gezinnen is onvoldoende. Daarenboven is het eten niet gevarieerd, niet aangepast aan de voedingsgewoonte van de Syrische bevolking en is er geen alternatief voor diabetes patiënten. Dit is een vaak terugkomende klacht en veel kinderen gaan met honger naar bed. De rede hiervoor is dat het erg moeilijk om in de desolate streek als Mafraq, de streek waar Zatari gelegen is, ongeveer 30 000 mensen van levensnoodzakelijke middelen te voorzien.

De Jordaanse politie garandeert de veiligheid van de vluchtelingen, maar treedt anderzijds ook hard op , vooral wanneer de vluchtelingen het kamp proberen te verlaten. Wij hebben bericht gekregen van mishandelingen door Jordaanse politie en regelmatig komt het ook tot rellen met hen: Wanneer er doden vallen in Syrië ontstaan er protest acties in het kamp en deze worden vervolgens gewelddadig neergeslagen. De rede hiervoor is dat zich in het kamp vaak opstandelingen schuilhouden, zo kregen wij beelden te zien op een gsm van hoe een jong volwassene die voor ons zat de keel over sneed van een Syrische militair. Daarom is de Jordaanse politie op zijn hoede.

De Syriërs hebben misschien wel veiligheid gevonden maar hun levenskwaliteit is nu ernstig aangetast.
De grootste problemen van het kamp  zijn het tekort aan financiële steun van de internationale gemeenschap en het opzetten van een goede logistiek .
Al lijkt de VN Veiligheidsraad niet in staat te zijn het Syrisch conflict op te lossen toch moet de internationale gemeenschap de toekomst van dit land au serieux nemen .
Daarom is het behartigen van de  levensomstandigheden van deze vluchtelingen essentieel .


0 Comments

Syrian refugees from Dara'a in the Zatari refugee camp in Jordan 

9/24/2012

0 Comments

 
Picture


The Zatari refugee camp opened in July 2012. At that time there were 500 refugees. The last week every day there are about 1000 refugees coming to the camp. In the meanwhile the number has grown to 32.217 refugees. As of 03 September 2012, a total of approximately 2,400 tents and 336 camp building/tents structures were identified with a high degree of confidence within the well-defined and structured camp site encompassing a current area of approximately 84Ha. Refugees there have mostly walked more than 30 km from Dara'a through the border valley controlled by the FSA and into Jordan. It certainly isn’t an easy journey to make and. the level of desperation from these families is obvious. They talk about houses destroyed, relatives killed with machetes and bombs dropped day and night. It’s a story most of the rest of the world has now heard, listening with horror.

Safe zone

Although the Syrian refugees found safety, there situation stays precarious, because of the fact that the conflict keeps continuing in the camp. When there are people killed in Dara'a or other cities this leads most of the time to fights in the camp. Like wise the Jordanian Police had to intervene a few days ago with the result that there were 4 police man injured. Also the human conditions are not always good. The refugees drink most of the time hot water and the sanitation that are present are not always very hygienic. Also the food is not adapted to the Syrian taste and most of the time insufficient for bigger families. Some families also complained that their children do not have enough clothing. Ngo's, the government and UNHCR do everything to support the refugees in the best way, but this can't prevent that an informal economy develops in order to alleviate the needs of the refugees. 

There are 3 medical projects in the camp: a Moroccan field hospital for general medicine, a French hospital for surgery and a Jordanian hospital created financed by the Italian government . The last weeks the amount of heavy injured people decreased. The general tendency is that people are treated in Syria to make the journey to Jordan. On 11th of September the Jordanian authorities started a mayor vaccination campaign, because the risk of infection is high in the refugee camp.

The chances are high that the camp will be replaced very soon, because if there is a lot of rain the camp might flood because it's build in a valley. The uncertainty for the refugees stays high.

children struggle to cope with refugee life

Mohammed Ameen: "I used to play football with my friends; they were like my brothers. Now, I have no idea where they are or if they are even alive," Now in Zatari: "We hardly play football. There is a play area in the camp, but my parents do not let me go there because it is far from our tent and people older than me play there as well," Zakaria Hoshan said.

In an effort to ease the hardship of refugee life for the camp’s young residents, international organizations have created spaces for children to play, UNICEF communication specialist Samir Badran said.

"There are four safe centers supported by the UNICEF at Zaatari camp designed for children to play and learn,” Badran said, adding that each of these centres includes three large tents that can accommodate up to 50 children at a time and host recreational programmes supported by UNICEF and implemented by Save the Children. "It gives them a chance to meet new friends as well," he pointed out.

Many of the children at the Zaatari camp have not been to school since even before they fled their countries. Mustafa Hariri said that he missed his school days, which ended with the start of the conflict in Syria early last year. "When the violence began, no one dared to go to school," the seven-year-old said. His mother, who refused to reveal her name, said that with Syrian regime forces firing on demonstrators and doing battle with armed rebels, she had stopped sending her son to school out of fear that he would be caught in the crossfire."My husband and I were scared that we would lose our son," she said. "I hope that my child will have the chance to continue his studies in the camp." Under an agreement signed on Monday by the Bahraini Royal Charity Organization and the Jordan Hashemite Charity Organization, which administers the camp, mobile schoolrooms will be set up in the camp for children to continue their disrupted education.

Many of the refugee children bear psychological scars from the horrors they witnessed in Syria and the trauma of fleeing their homes. Abu Hassan said his neighbor’s two-year-old child’s first word was “tank”. "Normally, the first word children should say is ‘mother’ or ‘father’, but our children learned the names of tanks and weapons because that was what their families were talking about," he said. Hariri indicated that his son’s mind had been deeply affected both by the violence he witnessed back home and by the ordeal of fleeing his country."When we were forced to leave our home, my son was physically and psychologically exhausted from the journey we took to reach Jordan,” he said. “My son is totally changed: Now, he fears everything.” Badran said relief workers were aware of the psychological traumas these children were facing, explaining that some children exhibited involuntary urination, isolation, or aggressive behaviour when they first arrived at the camp.

"Our centers record these cases and social workers from Save the Children meet with them and help them confront these obstacles," he added.

In spite of everything they have faced, the Syrian children still look forward to returning home and reuniting with their friends.

"I still have a slight hope that I will go back home and play football with my friends and watch FC Barcelona matches together," Majid said.

Two Syrian refugees get married in Jordan’s Zaatari camp

Two Syrian refugees held their wedding at the Zaatari camp on Sunday (September 09). Huthaifa Hareeri and Hanan Hareeri, from Deraa, have been betrothed for a year. But as the conflict in Syria dragged on, their dream to be married was becoming more difficult. “The situation there is bombardment, you know, the army attacks us. The bombardment has left us no space to get married. We came here,” said Huthaifa. Syrian men and women performed traditional wedding songs and dance at the desert camp. Huthaifa misses the presence at his wedding of some relatives still living in Syria.
“Well, our happiness is not complete, because I still have family in Syria. Some family members are here and some are there. It is not full happiness,” he said.

0 Comments

EU expert's on resettlement come together in Brussels

8/24/2012

0 Comments

 
Picture
co-author: Jo Debacker, IOM

State Secretary for Asylum and Migration Maggie De Block announced on the 25th of May that Belgium will provide a new home for 100 refugees in the course of 2013. Belgium pledged these 100 places for resettlement of refugees to the European Commission in the framework of the Joint EU Resettlement Programme through which the EU wants to strengthen its commitment to resettlement. Belgium receives for each resettled refugee a financial support of 6.000 EUR from the European Refugee Fund managed by the European Commission. The EC grants this financial support to EU Member States who will resettle refugees for the first time in the framework of the Joint Resettlement Programme and as such aims to increase the number of resettlement places in Europe and provide a better answer to the situation of refugees worldwide.

The Office of the Commissioner General for Refugees and Stateless persons (CGRS) will be responsible for the selection of the refugees on the basis of a pre-selection made by UNHCR. It is not the first time Belgium resettles, they did so in 2009 (Iraqi refugees) and in 2011 (Eritrean and Congolese refugees) on the request of UNHCR. The first 6 months after arrival Fedasil, the Reception Agency for Asylum Seekers will provide accommodation in their reception centres and prepare the first steps for integration (language courses, finding a home,…) afterwards the refugees will be housed in municipality housing. The aim is to start the integration of refugees at the earliest stage.

The refugees identified for resettlement can be for example Congolese refugees from the Great Lakes region, Iraqi’s who for the moment reside in Turkey, Syria or Lebanon, Somalis or Afghans.

What is resettlement?

Resettlement involves the selection and transfer of refugees from a State in which they have sought protection to a third State which has agreed to admit them – as refugees – with permanent residence status. Resettlement provides a durable solution for those refugees unable to return to their home country and without local integration perspectives in the country of asylum.  

Resettlement in Europe

Resettlement is a vital protection tool for many thousands of refugees. In 2012 alone, 172,000 refugees are in need of resettlement. Currently the Member States of the European Union offer only 5,500 resettlement places each year, compared to the 60,000 places offered by the United States, 8,000 places by Canada and 6,000 by Australia for 2012 alone.

To become a significant global player, Europe should and could increase its resettlement places and also provide resettled refugees with high quality reception and integration support.

A network of EU Resettlement experts

On 14th and 15th of May 2012, the first EU Resettlement Skills Share Day took place in Brussels. The EU Resettlement Skills Share Day marked a key moment in the development of the EU Resettlement Network, which is one of the main aims of the second joint IOM, ICMC and UNHCR project “Linking-In EU Resettlement: Linking the resettlement phases and connecting local resettlement practitioners”. The aim of the conference was twofold, on the one hand bringing together existing and new actors in the field of resettlement to contribute to the further development of the EU Resettlement Network and on the other hand offering a forum to share good practices and expertise in the field of resettlement and particularly, in reception and integration of refugees.

On the occasion of the EU Skills Share day the website: www.resettlement.eu , co-financed by the European Refugee Fund, was launched together with the 2020 campaign to resettle 20.000 refugees per year in Europe by 2020.

With the 2020 campaign, 6 leading organizations in the refugee field – Amnesty International, CCME, ECRE, ICMC, IOM and Save Me are campaigning for more and better resettlement in Europe. 

The 2020 campaign can be supported via our website: http://www.resettlement.eu/resettlement-saves-lives or via our Facebook-page: http://www.facebook.com/pages/Resettlement-saves-lives-2020-campaign/388518664522528

More info can be found on: http://www.resettlement.eu

0 Comments

    Archives

    January 2015
    November 2014
    September 2014
    August 2014
    June 2014
    May 2014
    November 2013
    October 2013
    September 2013
    May 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    August 2011

    Categories

    All
    Al Assad
    Al-assad
    Ali Ferzat
    Arab Spring
    Aristide
    Arms Policy
    Asylum
    Baboesjkas
    Belgian Foreign Policy
    Brain Business
    Brazil
    Brazilian Foreign Policy
    Breakdance
    Brussels
    Castellano
    Chavez
    Chokri Belaid
    Diversity
    English
    European Parliament
    Feminism
    Filipijnen
    Fos
    Fotorepo
    Guatemala
    Haiti
    Householdworkers
    Immigration
    Inequality
    Informaleconomy
    Internship
    Israel
    Labor Rights
    Latin America
    Lavalas
    Lebanon
    Local Rural Project
    Medecine
    Mena
    Migration
    Neoliberalism
    Ngo
    Oeganda
    Okwagaanana
    Oorlog Gaza
    Oxfam
    Palestina
    Parlementaire Vraag
    Plo
    Putin
    Redistribution Of Wealth
    Refugees
    Resettlement
    Socialism
    South South Cooperation
    South-South Cooperation
    Speech
    Stateless
    Syntra Oefeningen
    Syrian Conflict
    Tamazight
    Tunisia
    Ucraine
    Unhcr
    Uruguay
    Viva Rio Haiti
    Vivir En Amor
    War On Want
    Women
    World Citizenship
    World Social Forum '13
    Youth

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • HOME
  • PHOTOGRAPHER
    • EVENTS
    • TRAVEL
    • Party
    • ASSIGNMENTS
    • PUBLICATIONS
    • EXPOSITIONS
  • Blogger
    • Writer >
      • Dagboek van een Wereldburger
    • REVIEWER
    • LATIN AMERICA
    • CENTRAL AFRICA
    • MENA
    • EUROPE
    • ASIA
    • CARIBBEAN
    • REPUBLISHED
    • TRANSLATED
  • CONTACT