fotorepo preview: Een andere wereld is mogelijk (WSF 2013 Tunis)

Francis Fukuyama stelde in '92 in zijn boek het einde van de geschiedenis dat het neoliberalisme overwonnen had. In 2001 gaf de mondiale civil society met het eerste Wereld Sociaal Forum (WSF) in Porto Alegre (Brazilië) weerwoord: een andere wereld is mogelijk!

In 2002 werd het opnieuw georganiseerd, met als gast presidentskandidaat Ignacio ”Lula” Da Silva. Toen hij president werd later dat jaar vertelde Lula dat hij de verkiezingen niet gewonnen zou hebben moest het WSF in 2001 de harten en de geesten van de Brazilianen niet ontgrendeld hebben. Ondertussen heeft Lula in Brazilië en ver daarbuiten voor verandering gezorgd. Het WSF heeft een onmeetbare impact op de wereld. Het is een proces dat mensen samenbrengt die ervaring uitwisselen die soms heel divers is. Van 26 maart tot 30 maart werd het WSF in Tunis gehouden. Fotograaf Willemjan Vandenplas was aanwezig op de slotdag toen al de grote organisaties al naar huis waren en de Tunesiërs terug wakker werden in een conservatief regime.

---

De Colombiaan Pedro Santana, Viva la Ciudadania, één van de oprichters van het WSF en lid van de internationale raad van het WSF. Santana: “ Het doel van het Forum is om het onzichtbare zichtbaar te maken. In Noord-Afrika hebben ze zich 7 jaar voorbereid op het forum om het onzichtbare, de stigmatisatie en de aanvallen op hun cultuur, zichtbaar te maken. Afrika was een verloren continent volgens de Washington Consensus. Het WSF in Nairobi, Senegal, Bamako en nu Tunis hebben het tegendeel bewezen.”

Dr Wael Albettrekhi, Palestijn van de nationale PLO delegatie en directeur generaal bij buitenlandse zaken van de PA (Palestijnse Authoriteit. Albethekhi: “ Het WSF is een open-space voor sociale organisaties waar wij onze rechten kunnen opeisen. Wij van de PLO eisen dat de Palestijnse staat herkend wordt, dit kreeg weerklank bij de meeste organisaties op het WSF. Wij willen dat “De Appartheid” stopt.” De sluitingsceremonie was een mars voor Palestina, op de dag van het land. Hier kwamen de verschillende organisaties samen en stapten samen naar de Palestijnse ambassade

Mamadou Saa, Mauritanië, Nationaal Forum voor de Rechten van de Mens. Saa: “Het forum is één van de weinige momenten waarop heel ons netwerk samenkomt. Het is nu de derde keer dat heel ons netwerk deel neemt. Het is belangrijk voor ons om hier gemeenschappelijke werkpunten te vinden. Dit is belangrijk voor onze coördinatie.”

De Braziliaan Eduard Carvalho verantwoordelijke voor sociale inclusie bij BNDES een Braziliaanse ontwikkelingsbank. Carvalho: “ Ik was aangenaam verrast door WSF in Tunis 2013. Het was vooral belangrijk voor de Tunesiërs. Voor andere landen was het belangrijk dat ze hun situatie en hun recente ontwikkelingen leerden kennen. Ik ben blij met de weg die we hier hebben gevolgd. Brazilië kan dienen als een voorbeeld voor de sociale ontwikkeling van Tunesië. We moeten de situatie verbeteren van de armste lagen van de bevolking. Wij hebben hier interessante uitwisselingen gehad met het Arabische volk.”

1. 
   

1. Nadia, Fatima, Djegdjidiga, Djemiaa van SOS Disparus vertellen mij dat zij een organisatie hebben voor de rechten van vermiste burgers tijdens de burgeroorlog. Tot op heden weten ze nog niet waar hun kinderen zijn. “ Er zijn zo'n 8500 vermisten in Algerije, wij eisen dat de begraafplaats van onze kinderen, verwanten wordt vrijgegeven. Misschien leven ze nog, in ieder geval wij weten niet waar ze zijn en ze waren ook niet politiek actief. Op het WSF hebben veel mensen naar onze wroegingen geluisterd. Volgens de Algerijnse overheid zijn we illegaal, gelukkig helpen ze ons uit het buitenland”
   
   

1. Ahmed Said, Soedan, asielzoeker in het Choucha vluchtelingenkamp aan de grens met Libië. Ahmed maakt deel uit van een groep Asielzoekers die het WSF aangrijpen om hun recht op politiek asiel te laten gelden. Said: “ Wij zijn Asielzoekers, geen vluchtelingen uit Libië. Onze resettlement procedure is geweigerd en wij krijgen geen Tunesische papieren. Wij zijn hier om onze stem internationaal te laten horen, WSF geeft ons hier de kans toe. Wij vluchten met 28 mensen het kamp uit, om hier te kunnen zijn. Eén van onze mensen is er niet geraakt omdat hij hard handig werd aangepakt door Tunesische militairen toen hij het kamp ontvluchte. Wij eisen internationale bescherming omdat we die hier niet krijgen, wij hebben daar recht op, deze situatie doet ons denken aan de slavernij van vroeger.”
   
   

1. (Rechts) Mohd Jawad, onafhankelijke mensenrechten en milieu activist en muzikant, (Bahrein) ( http://vimeo.com/57642478 ). (Links) Ali Bazzaz, cartoonist van de Bahreinse Revolutie. Jawad: “ Bahrein wordt genegeerd door de internationale media, daarom ben ik hier om onze revolutie bekent te maken. Ik maakte speciaal voor het forum een liedje over Mohamed Bouazzizi het gaat als volgt: He gave gifts to the world, to make the Arab world free …. Over Bahrein maakte hij het volgende liedje: No lives remain just death and pain, that's what remains in Bahrein. The distroyers of Bahrein, this is what remains in Bahrein. Bazzaz: “ Ik toon in mijn cartoons dat we in Bahrein dringend nood hebben aan mensenrechten. Waarom hebben ze al zoveel mensen gedood? Waarom zitten er zoveel mensen in de gevangenis? Waarom blijft de internationale gemeenschap zo stil?” 
   
   

1. Fawzi, Tunesiër, lid van de partij van de ondanks vermoorde Chokry Belaid en verantwoordelijke van de persdienst van de partij van geünificeerde democratische patrioten. Fawzi: “Het WSF is geslaagd, er was een goede uitwisseling van ideeën en ervaringen. We ontmoeten verschillende organisatie die strijden voor de sociale rechten op een vreedzame manier. We maakten echt deel uit van een global village. Wij zijn hier om de rechten van de armen en de onderdrukten te verdedigen. Wij staan dan ook volledig achter het model van de participatieve democratie.”
   
   

1. Mohamed Lahzar Tayyeb, Tunesiër, association de développement équitable. Tayyeb: “ wij zijn hier met ons micro-project om arme mensen op een goedkope manier brood te laten maken. Wij hebben een over ontwikkeld op gas waarin we Tabouna (soort Tunesisch brood) kunnen maken. Wij willen vooral ons micro-project voorstellen als alternatief en onze organisatie beter internationaal integreren, wij hebben hier veel geleerd. 
   
   

1. Amacodou Diouf, Voorzitter van Action Humaine, Senegalees. Diouf: “ Wij steunen vooral kleine initiatieven in hun strijd tegen de armoede. Wij delen de problemen van de landen rond de Mediterraanse Zee en wij hebben hier veel geleerd, we hebben meer dan 20 organisaties ontmoet en we blijven met hun discussiëren en plannen maken. Toch vonden we dat de organisatie van het WSF niet optimaal was, te informeel en veel logistieke problemen. Het is tijd dat het WSF wordt gereorganiseerd en transparanter wordt. Er is geen enkele opvolging van de activiteiten, als dit zo verder gaat dan gaan er veel organisaties afhaken. Er is ook meer tijd nodig om ideeën te kunnen uitwisselen, het is soms te overweldigend. 
   
   

1. Hafnaoui Ghoul, Algerijnse mensenrechten activist. Ghoul: “ Ik kom op voor jobs voor Jongeren in Algerije. In 2004 werd ik 6 maanden gevangen gezet omdat ik actief mensen mobiliseerde. Samen met de organisatie “jongeren uit het zuiden voor justitie” organiseerde ik al betogingen in 7 provincies in Algerije. Hij hopen dat het beleid in verband met jeugdwerkloosheid veranderd. Wij zullen onze strijd verder zetten tot als onze eisen zijn ingewilligd.
   
   

1. Ghaki Jalloul, voorzitter van de associatie voor de Berberse cultuur in Tunesië. Jalloul: “De politieke partijen die na de revolutie aan de macht zijn gekomen hebben de Berberse cultuur nog meer gestigmatiseerd. Toch was 2013 een goed jaar voor ons omdat we voor het eerst een feest konden organiseren voor het Berberse nieuwjaar op 13 januari. Vooral ook omdat het WSF plaats vond, dit was speciaal omdat het de eerste keer was dat de berbers van de Maghreb (Noord-Afrika) konden samenkomen. Wij gebruikten dit forum om onze eisen scherp te stellen. Wij willen geen onafhankelijkheid, maar culturele auto determinatie en de mogelijkheid om vrij te circuleren in Noord-Afrika. We focussen ons vooral op Marokko opdat ze daar de constitutionele rechten voor de Berbers zouden laten gelden.”