De strijd om de sprekende foto tussen fotojournalisten en metafotografen.

Wat is de toekomst van de fotojournalistiek? Zeker als men bedenkt dat tegenwoordig een aanzienlijk aantal mensen in de wereld over een smartphone beschikt waarmee ze beelden delen met een groot publiek. Voor de krant de 'Chicago Sun Times' was het duidelijk, voltijdse fotojournalisten zijn niet langer nodig. Er is een tijd aangebroken waarin iedereen fotograaf is, met als gevolg dat de krant hun volledige fotostaf wou ontslaan.

Volgens de adepten van een wereld zonder fotojournalisten is een beeld niet meer waard dan een gesproken woord. De tijd van de metafotografen is volgens deze adepten aangebroken. Zij snuffelen door miljoenen foto's op zoek naar een betekenisvol én gratis beeld. Volgens de statistieken zijn er in 2011 10% van alle foto's ooit getrokken. Op facebook worden er iedere maand driehonderd miljoen foto's geüpload, waarvan 47% originelen. 

Hoe kunnen fotojournalisten dan wel deze nieuwe vormen van communicatie gebruiken om hun foto's aan de man te brengen? Eerst en vooral heeft een fotojournalist een publiek nodig, daar hadden vroeger de traditionele media een monopolie op. Tegenwoordig kunnen fotojournalisten zich profileren op gratis nieuwssites en op die manier naam maken. Zonder twijfel zijn facebook en twitter ook interessante communicatiemiddelen, daar kun je op je pagina een groep van volgers opbouwen en die laten werken als een community die automatisch reclame maakt voor je werk. 

Het is belangrijk dat die pagina's op sociale netwerksite's voldoende worden onderhouden, zodat er altijd iets te beleven valt. Hoe groter je community en de kwaliteit van de foto's, hoe groter de kans is dat opdrachtgevers aan je denken voor het maken van fotoreportages, en vergeet zeker niet je netwerk te onderhouden in je niche.

---